چهل حدیث درباره امانتداری

          مدیر 
            بازدید : 238
          یکشنبه 12 اردیبهشت 1395
           نظرات (0)
        

۱ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
أَدِّ الأَمانَةَ اِلي مَنِ ائْتمَنَكَ وَ لا تَخُن مَن خانَكَ.
اگر کسي تو را امين دانست و امانتي به تو سپرد آن را به او برگردان و اگر کسي به تو خيانت و دغلكاري کرد تو به او خيانت مکن. (شهاب‌الاخبار، ص ۳۲۶)

۲ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
اَفضُل الايمانِ، اَلأمانةُ.
برترين درجات ايمان يک انسان، امانت‌داري و امين بودن او است. (فهرست غرر، ص ۲۷)

۳ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
صِحَّةُ الأَمانةِ عُنوانُ حُسن المُعتَقَد.
صداقت عمل شخص امين، نشانة صداقت عقيده و ايمان او است. (فهرست غرر، ص ۲۶)

۴ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
الأمينُ مَن خَشِيَ الله.
شخص امين آن کسي است که از خدا مي‌ترسد. (بحار،‌ ج ۷۵، ص ۹۹)

۵ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
لَيسَ مِنّا مَن خانَ بِالأمانَة.
هر کس در امانت خيانت کند پيرو ما نيست. (سفينه، ص ۴۳۳)

۶ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
مَن عَمِلَ بِالأمانةِ فَقَد اكمَلَ الدِّيانَةَ.
کسي که امانت‌داري را به خوبي رعايت کند دين و ايمان خود را به حد کمال رسانده است. (فهرست غرر، ص ۲۶)

۷ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
اَدُّوا الأمانَةَ الي اَهِلها وَ إن كانَ مجَوسيّاً.
امانت را به صاحبانش برگردانيد هر چند که آن‌ها (کافر) زردشتي باشند. (وسائل، ج ۱۳، ص ۲۲۳)

۸ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
لَيسَ مِنّا مَن يُحَقِّرُ الأمانَةَ حَتّي يَستهلِكَها اِذا استُودِعَها.
کسي که امانتي را که در دست او است اهميت ندهد و سهل‌انگاري کند تا از دست برود، پيرو ما نيست. (بحار، ج ۷۵، ص ۱۷۲)

۹ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
اذا اَحَبَّ اللهُ عَبداً حَبَّبَ اِليهِ الأَمانَةَ.
خداوند بنده‌اي را که دوست ب‌دارد او را به حفظ امانت و امانتداري علاقمند مي‌نمايد. (فهرست غرر، ص ۲۶)

۱۰ـ «امام زين‌العابدين(عليه‌السلام)»:
المؤمِنُ لايُحدِّثُ بِالأَمانةِ الأَصدِقاءَ.
يک مؤمن، امانتي که به او سپرده‌اند حرفي از آن را (حتّي) به دوستان خود در ميان نمي‌گذارد. (تحف‌العقول، ص ۲۸۷)

۱۱ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
الأَمانَةُ وَ الوَفاءُ، صِدقُ الأفعالِ.
امانت‌داري و وفاي به عهد، نشانة صداقت و درستي اعمال انسان است. (فهرست غرر، ص ۲۶)

۱۲ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
منَ خانَ أمانةً في ‌الدُّنيا و لَم يَرُدَّها اِلي اَهلِها ثُمَّ اَدْرَكَهُ المَوتُ ماتَ علي غَيرِ مِلّتي!
کسي که در دنيا در يک امانت خيانت ورزد و به صاحبانش رد نکند تا اينکه مرگ او فرا برسد، او بر آئين من (اسلام) نمرده است! (بحار، ج ۷۵، ص ۱۷۱)

۱۳ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
ما أقبَحَ الخيانَةَ لِمَنِ ائْتَمَنَكَ.
به راستي تا چه اندازه قباحت دارد کسي که تو را امين دانسته و امانت به تو سپرده نسبت به او خيانت کني! (تحف‌العقول، ص ۷۹)

۱۴ـ «امام محمدباقر(عليه‌السلام)»:
الأمانَةُ تَجلِبُ الغَناءَ والخِيانَةُ تَجلِبُ الفَقرَ.
امانت‌داري باعث غني و بي‌نيازي انسان مي‌شود در صورتي که خيانت، فقر و بينوائي را به دنبال خواهد داشت. (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۴)

۱۵ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
لاتَخُن مَنِ ائْتَمَنَكَ و إنْ خانَكَ.
به کسي که تو را امين دانسته خيانت مکن هرچند او به تو خيانت کرده است. (تحف‌العقول، ص ۷۷)

۱۶ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
المَجالِسُ بِالأَمانَةِ وَ إفشاءُ سِرِّ أخيكَ خيانةٌ.
محفل و مجالس (خصوصي) مردم براي افراد آن يك امانت است (و تا مجاز نباشند نبايد از آن بازگو نمايند) فاش کردن راز برادر ديني خود يک خيانت به شمار مي‌آيد. (بحار، ج ۷۷، ص ۸۹)

۱۷ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
صَدرُ العاقِلِ صُندوُق سِرّه.
سينة يک انسان عاقل، صندوقچه و خزانة اسرار او است. (نهج‌البلاغه، کلمة ۵)

۱۸ـ «امام حسن عسكري(عليه‌السلام)»:
اِيّاكَ وَالاِذاعَةَ وَ طَلَبَ الرِّئاسَةِ فَاِنَّهما يَدعُوانِ اِلَي الهَلَكَةِ.
برحذر باش! مبادا اسرار کسي را فاش کني و يا به دنبال رياست‌طلبي باشي مُسلّماً اين دو خصلت هر دو ماية نيستي و هلاکت انسان به شمار مي‌آيند. (تحف‌العقول، ص ۵۱۶)

۱۹ـ «مولي اميرالمؤمنين(عليه‌السلام)»:
رَأسُ الاِسلامِ اَلأمانَةُ.
امانت‌داري اساس و پاية اسلام است. (فهرست غرر، ص ۲۶)

۲۰ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
مَنِ اؤْتُمِنَ علي اَمانَةٍ فأداّها فَقَد حَلَّ اَلفَ عُقدَةٍ مِن عُنُقِهِ مِن عُقَدِ النّار!
کسي که امانت‌دار امانتي شد و آن را به صاحبانش مسترد کرد هزار بند و گره از بندهاي آتش جهنم را از گردنش آزاد کرده است! (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۴)

۲۱ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
لا تَخُن مَن خانَكَ فَتَكُن مِثلَهُ.
به کسي که به تو خيانت کرده خيانت نکن وگرنه تو مثل او خواهي بود. (الشهاب في‌الحِکم والآداب، ص ۶۱)

۲۲ـ امام موسي‌بن جعفر(ع):
لا ايمانَ لِمَن لا أَمانَةَ لَهُ.
کسي که امانت‌دار نباشد دين و ايمان ندارد. (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۶)

۲۳ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
لَو أَنّ قاتِلَ عليٍّ عَليه‌السلامُ اِئْتَمَنَني علَي الأمانةِ لَأَديَّتُ اِلَيه!
اگر قاتل علي(ع) امانتي به من مي‌سپرد حتماً آن را به او مسترد مي‌کردم! (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۷)

۲۴ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
اَلمَلكْرُ بمَنِ ائْتَمَنَكَ، كفرٌ!
مکر و نيرنگ به کسي که تو را امين دانسته و امانت به تو سپرده، کفر و بيديني است! (فهرست غرر، ص ۳۶۵)

۲۵ـ «امام زين‌العابدين(عليه‌السلام)»:
عَلَيكُم بِأداءِ الأمانَةِ فَوَالَّذي بَعَثَ مُحمداً (صَلّي اللهُ عَلَيه و آله) بِالحَقّ نَبيّاً لَو أنّ قاتِلَ أَبي اَلحُسينِ بنِ علّيٍ عليه‌السلام اِئْتَمَنَني عَلَي السَّيف الّذي قَتلُه بِهِ لَأَدَّيتُه اِلَيه!
بر شما باد که امانت را (به صاحبانش) برگردانيد. قَسم به آن کس که محمد(صلي‌الله عليه و آله) را به حق به پيامبري فرستاد اگر قاتل پدرم امام حسين(ع) شمشيري که با آن پدرم را شهيد کرد به من امانت مي‌سپرد آن را به او مسترد مي‌کردم! (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۴)

۲۶ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
مَنِ اؤْتُمِنَ عَلي اَمانَةٍ وَكَّلَ ابليسُ بِه مأَةَ شيطانٍ مِن مَرَدَةِ اَعوانِهِ لِيُضِلّوهُ و يُوَسوِسوا و يُهلِكوه، الاّ مَن عَصَمَهُ اللهُ.
هر گاه کسي امانتي را به عهده گرفت، ابليس صد شيطان سرکش خود را بر او مي‌گمارد تا آنچنان وي را اغوا و وسوسه کنند تا به شقاوت و نگون‌بختي‌اش منتهي گردد، مگر آن کس که خدا او را حفظ و مصونيت بخشد. (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۶)

۲۷ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
لَيسَ الخيانَةُ و الِكذْبُ في‌الدّين.
در دين و آئين، خيانت و دروغ راه ندارد. (مواعظ عدديّه، ص ۱۰)

۲۸ـ «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
اِنَّ المُؤمنَ ينطَبعُ عَلي كُلِّ شَيءٍ الاّ علَي الكِذبِ والخيانَةِ!
مؤمن به هر خُلق و خوئي شکل مي‌گيرد جز بر دروغ و خيانت! (مستدرک، ج ۱۴، ص ۱۳)

۲۹ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
لَيسَ لَكَ أَن تَتًّهِمَ مَن قَدِ ائْتَمنتَهُ و لا تأتَمِنَ الخائِنَ وَ قَد جَرَّبْتَه.
کسي که او را امين دانستي حق نداري او را به خيانت متهم کني و (از طرفي) شخص خائني هم که خيانت او برايت محرز شده ديگر نبايد او را امين بداني. (وسائل، ج ۱۳، ص ۲۲۷)

۳۰ـ اميرالمؤمنين(ع):
اَلخيانَةُ دَليلٌ علي قِلَّةِ الوَرَعِ وَ عَدَمِ الدِّيانَة.
خيانت کردن نشانة کمبود تقوي و عدم پايبندي به دين و ديانت است. (مستدرک، ج ۱۴، ص ۱۴)

۳۱ـ «امام رضا(عليه‌السلام)»:
لَيسَ مِنّا مَن خانَ مُسلماً.
کسي که به يک مسلماني خيانت کند پيرو ما نيست. (بحار، ج ۷۵، ص ۲۸۴)

۳۲ـ «مولي اميرالمؤمنين(عليه‌السلام)»:
مِنْ أفحَشِ الخِيانَةِ خِيانَةُ الودايع.
يكي از بزرگترين خيانَتها، خيانت در وديعه و امانت‌هاي مردم است. (فهرست غرر، ص ۱۰۰)

۳۳ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
اذا كانَ العَرْضُ علي اللهِ عزَّوجلَّ حَقّاً فَالمَكرُ لِماذا؟!
اگر حضور در محضر خداي متعال (فردا) مسلّم و حق است پس اين همه مکر و نيرنگ چرا؟! (بحار، ج ۷۵، ص ۲۸۴)

۳۴ـ «مولي اميرالمؤمنين(عليه‌السلام)»:
غايةُ الخِيانَةِ خِيانَةُ الخِلِّ الوَدودِ وَ نَقضِ العُهود!
سرانجام کار خيانت، منتهي به پيمان‌شکني و خيانت (حتّي)‌به دوستان بسيار صميمي خواهد شد. (فهرست غرر، ص ۱۰۰)

۳۵ـ «امام محمدباقر(عليه‌السلام)»:
علي حافَّتَيِ الصراطِ يومَ القيامة اَلرَّحِمُ وَ الأَمانَةُ، فَاِذا مرَّ عَلَيه الوَصولُ لِلرّحِمِ، اَلمُؤَدي لِلأمانَةِ لَمْ يُتَكَفّأْ بِه في‌ النّار.
در روز قيامت، رحم و امانت دو کنارة پل صراط خواهند بود. کسي که (در دنيا) صلة ارحام بسيار به جا آورده و امانت‌دار امين باشد از نگونساري در آتش جهنم مصون خواهد ماند. (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۶)

۳۶ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
ايّاكَ والخيانَةَ فَاِنّها شَرُّ مَعصِيَةٍ، و اِنَّ الخائِنَ لَمُعذَّبٌ بِالنّارِ عَلي خِيانَتِه.
برحذر باش و از خيانت كردن بپرهيز كه خيانت بدترين گناهان است. آدم خيانكار به خاطر نامردي و خيانتش كيفر و عذاب او بدون ترديد آتش جهنم خواهد بود. (فهرست غرر، ص ۱۰۰)

۳۷ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
اَحَبُّ الْعِبادِ اِلَي اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ رَجُلٌ صَدوقٌ في حَديثِهِ مُحافِظٌ عَلي‏ صَلواته وَ مَا افتَرَضَ اللهُ عليه مع اداءِ الأمانةِ.
محبوبترين بندگان نزد خداوند متعال كسي است كه در گفتارش صادق، بر نماز و دستورات الهي پايدار و در امانت‌داري امين و درستكار باشد. (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۴)
۳۸ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
لاتَجتَمِعُ الخيانةُ و الأُخُوَّةُ.
خيانت با اُخوّت و برادري در يک جا جمع نمي‌شوند. (فهرست غرر، ص ۱۰۰)

۳۹ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
مَن كانَ مِنّا فَليَقتَدِ بِنا فَإنَّ مِن شَأنِنَا الوَرَعَ والاِجتهادَ واَداءَ الأمانةِ لِلبَرِّ وَالفاجِر.
هر کس که پيرو ما است بايد که به ما اقتدا کند و بداند که شأن و سيرة ما پارسايي و سعي و کوشش و اداي امانت به صاحبانش چه خوب باشند چه بد. (بحار، ج ۷۵، ص ۱۱۵)

۴۰ـ «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
شَرُّ النّاس مَن لايَعْتَقِدُ الأمانةَ ولايَجْتَنِبُ الخِيانَةَ.
بدترين مردم کسي است که پاي‌بند به امانت‌داري نيست و از خيانت و تعدّي به ديگران هم دست‌بردار نيست. (فهرست غُرر، ص ۲۶)

منبع: شکوفه های حکمت

ارسال نظر برای این مطلب